Ефтов: Кре­да­та со ко­ја се цр­та кру­гот на ма­ке­дон­ска­та зем­ја е во ра­це­те на гра­ѓа­ни­те, а не во ра­це­те на Kа­ти­ца Ја­не­ва

Ве мо­лам да раз­бе­ре­те ед­на ра­бо­та – ова не е ин­ци­дент, ова е сис­тем. Сис­тем на кој се ра­бо­ти дол­го вре­ме и кој се­га се тес­ти­ра во Ма­ке­до­ни­ја. Kа­ти­ца е са­мо фор­ма­та или мас­ка­та пре­ку ко­ја се­га дејс­тву­ва тој сис­тем. По­тоа ќе би­де за­ме­не­та со по­со­од­вет­на ма­ска. Kо­га ќе дој­де вре­ме. Но суш­ти­на­та на сис­те­мот ќе ос­та­не не­чеп­на­та, ве­ли Ва­ско Еф­тов во раз­го­во­р за „Днев­ник“.

 

Во продолжение пренесуваме дел од интервјуто објавено во денешниот број на „Дневник“, во кое се вели дека весникот се решил да одговори на молбата на Ефтов испратена до две те­ле­ви­зии, а во која тој бара тие да му от­ста­пат прос­тор за да ја по­фа­ли Ја­не­ва, па по­тоа да до­бие вра­бо­ту­ва­ње за не­го­ва­та соп­ру­га.

 

-Гле­да­те што се слу­чу­ва ко­га кла­си­чен на­тур­шчик ви ста­ну­ва гла­вен по­ли­тич­ки фак­тор во др­жа­ва­та. То­гаш го до­би­ва­те Са­ше По­ли­ти­ко во об­ви­ни­тел­ска рол­ја. И тоа ли­чи на оние гро­тес­кни сце­ни од фил­мо­ви­те на Фе­ли­ни ка­де што тој на еден фин ита­ли­јан­ски на­чин ја ис­ме­ва ре­ал­нос­та во ита­ли­јан­ска­та про­вин­ци­ја. Во на­ши­от слу­чај ста­ну­ва збор за кла­си­чен про­вин­ци­ја­ли­зам (ка­ко ду­хов­на, а не ге­ог­раф­ска ди­мен­зи­ја од ти­пот Скоп­је-ос­та­то­кот од Ма­ке­до­ни­ја) и по­ли­тич­ки при­ми­ти­ви­зам во вр­ше­ње на фун­кци­ја­та.

 

Јас по­ве­ќе па­ти сум ка­жал де­ка ста­ну­ва збор за од­лич­но раз­ра­бо­тен сис­тем ко­га из­бра­ни мар­ги­нал­ци пре­ку ноќ ги про­мо­ви­ра­те во моќ­ни иг­ра­чи. И тоа пос­ле ли­чи ка­ко на онаа сце­на ко­га на Љу­бе Бош­ков­ски на стре­лиш­те­то во Мав­ро­во му да­доа да пу­ка од пуш­ко­мит­ра­лез. Тие иг­ра­чи по­тоа пси­хо­лош­ки се фор­ма­ти­ра­ат де­ка се нај­сил­ни, нај­доб­ри, нај­моќ­ни и од Гос­под пра­те­ни да ја спа­сат Ма­ке­до­ни­ја.

 

Еден црп­нат од Стру­ми­ца, дру­га од Гев­ге­ли­ја, трет од не­кое дру­го мес­то во Ма­ке­до­ни­ја. И ко­га тие лу­ѓе ќе ги до­не­се­те до пси­хо­лош­ка ек­ста­за, де­ка ниш­то во др­жа­ва­та не мо­же да фун­кци­о­ни­ра без нив, тие то­гаш ста­ну­ва­ат на­ши ло­кал­ни ко­пии на Kра­лот на сон­це­то или Луј 16 и за­тоа не гле­да­ат ниш­то ло­шо во па­ро­ла­та „Др­жа­ва­та – тоа сум јас“. За­тоа ед­но ев­ро оди за др­жа­ва­та, а ед­но за Ви­це­то. За­тоа вра­бо­ту­ва­ње­то на вну­кот не е не­по­ти­зам би­деј­ќи не е не­по­ти­зам ако род­ни­на си вра­бо­ту­ваш во се­меј­на фир­ма, а СЈО е ток­му тоа, се­меј­на фир­ма на Ја­не­ва.

 

Д: Ама, доб­ро се­га, при тол­ка­ва жрт­ва што СЈО ја под­не­су­ва, еден внук мо­же­би и не е го­ле­ма ра­бо­та?

 

– Проб­ле­мот е во тоа што ко­га се­то тоа ќе се со­бе­ре, ние до­би­ва­ме си­ту­а­ци­ја ко­га цел­но се ата­ку­ва на не­кол­ку клуч­ни фун­да­мен­ти на др­жа­ва­та од стра­на на овие Бош­ко Бу­ха-иг­ра­чи кои се ох­раб­ру­ва­ни и во ѕвез­ди ко­ва­ни и про­мо­ви­ра­ни од це­ла бу­лу­мен­та иг­ра­чи кои се пла­те­ни со Со­ро­со­ви или стран­ски па­ри. Тие од нив пра­ват хе­рои и хе­рој­ки и тие фун­кци­о­ни­ра­ат во тој соз­да­ден ме­ур од са­пу­ни­ца. Го гу­бат кон­так­тот со ре­ал­нос­та и поч­ну­ва­ат да соз­да­ва­ат сво­ја или но­ва ре­ал­ност.

 

Таа ре­ал­ност под­раз­би­ра две Ма­ке­до­нии кои фун­кци­о­ни­ра­ат па­ра­лел­но ед­на со дру­га. Вис­ти­на­та што ва­жи во ед­на­та Ма­ке­до­ни­ја е теш­ка ла­га во дру­га­та Ма­ке­до­ни­ја. Из­бор­ни­те ре­зул­та­ти што ва­жат во ед­на­та се теш­ка из­бор­на краж­ба во дру­га­та Ма­ке­до­ни­ја. И тоа се тие две по­де­ле­ни Ма­ке­до­нии на кои ин­сис­ти­ра Фрч­ко­ски пред две го­ди­ни. Тие две Ма­ке­до­нии ќе би­дат во кон­фликт и пред и по из­бо­ри­те. За да не би­дат во кон­фликт, две­те Ма­ке­до­нии тре­ба да би­дат сед­на­ти во ис­та вла­да. Таа ќе се ви­ка ши­ро­ка, кон­цен­тра­ци­о­на или нај­блис­ку до вис­ти­на­та – ка­ти­ца-ја­нев­ска вла­да. И та­ка кру­гот се зат­во­ра.

 

За жал или за сре­ќа, кре­да­та со ко­ја се цр­та кру­гот на ма­ке­дон­ска­та зем­ја е во ра­це­те на гра­ѓа­ни­те, а не во ра­це­те на Kа­ти­ца Ја­не­ва, иа­ко јас сум си­гу­рен де­ка во фа­за­та во ко­ја се на­о­ѓа Ја­не­ва за се­бе мис­ли де­ка е по­до­бар сли­кар и од Пи­ка­со и Да­ли за­ед­но.

 

Д: Ако е са­мо Ја­не­ва проб­лем, тој лес­но се ре­ша­ва со сме­на. Но, да­ли е баш та­ка?

 

– Ток­му тоа. Ве мо­лам да раз­бе­ре­те ед­на ра­бо­та – ова не е ин­ци­дент, ова е сис­тем. Сис­тем на кој се ра­бо­ти дол­го вре­ме и кој се­га се тес­ти­ра во Ма­ке­до­ни­ја. Kа­ти­ца е са­мо фор­ма­та или мас­ка­та пре­ку ко­ја се­га дејс­тву­ва тој сис­тем. По­тоа ќе би­де за­ме­не­та со по­со­од­вет­на ма­ска. Kо­га ќе дој­де вре­ме. Но суш­ти­на­та на сис­те­мот ќе ос­та­не не­чеп­на­та.